INCLUDE ตัวแปร

INCLUDE ตัวแปร

29/3/2557 SONGCHAI PRAPATRUNGSEE

INCLUDE ตัวแปร

ในกรณีที่มีการประกาศตัวแปรจำนวนมาก

และอยากเก็บไว้ในINCLUDE ทำดังนี้

1 ให้COPY ตัวแปรที่จะเอาเข้ามาในINCLUDE

2 คลิกFILE/NEW

3 วาง(PASTE)ลงในไฟล์ที่สร้างขึ้น

4 คลิกFILE

5 คลิกSAVE AS

6 ที่ช่องFILE NAMEให้พิมพ์ชื่อตามด้วย.C หรือ.H

7 คลิกSAVE

8 INCLUDEไฟล์ที่เราสร้างเสร็จแล้วเป็นไฟล์.C หรือ.H เช่น

#include <MUL.C> ชื่อไฟล์ที่อยู่ในวงเล็บมุม

#include ”MUL.C”  ชื่อไฟล์ที่อยู่ในเครื่องหมายคำพูด

#include <MUL.H> ชื่อไฟล์ที่อยู่ในวงเล็บมุม

#include ”MUL.H”  ชื่อไฟล์ที่อยู่ในเครื่องหมายคำพูด

สามารถใช้ได้เหมือนกันทั้งวงเล็บมุมและเครื่องหมายคำพูด

ถ้าเก็บใน C:\Keil\C51\INC

หรือเก็บไว้ในFOLDERที่รวบรวมไฟล์โปรเจคนั้น

ไม่ต้องมีDIRECTORY

บอกเส้นทางเพราะคอมไพล์เลอร์จะรู้เอง

แต่ถ้าจะเก็บไว้ในที่ของเราเอง

ต้องบอกDIRECTORYหรือบอกเส้นทางให้คอมไพล์เลอร์รู้ เช่น

#include < F:\MUL\MULVARIABLE.C >

#include ” F:\MUL\MULVARIABLE.C ”

#include < F:\MUL\MULVARIABLE.H >

#include ” F:\MUL\MULVARIABLE.H”

=====================

การประกาศตัวแปรแบบGLOBAL

คือการประกาศตัวแปรนอกฟังชัน

และเป็นการจองตัวแปรแบบถาวร

ข้อดีคือสามารถใช้ได้ทั่วทั้งไฟล์(โปรแกรม)

ข้อเสียคือเปลืองRAMและROM เช่น

#include <REGX51.H>

unsigned char i,j;//0-255

unsigned int k;//0-65535

void main(){

  i=10,j=200;

 

  k=i*j;

}

/*GLOBAL USE DATA=13BYTE,CODE=33BYTE*/

========================

การประกาศตัวแปรแบบLOCAL

คือการประกาศตัวแปรในฟังชัน

และเป็นการจองตัวแปรแบบชั่วคราว

ข้อดีคือประหยัดRAMและROM

เพราะสามารถใช้งานได้ภายในฟังชันเท่านั้น

เมื่อใช้งานเสร็จแล้วจะคืนพื้นที่ให้กับRAM

    เมื่อคืนพื้นที่ให้กับแรมแล้วก็จะสามารถ

ใช้งานชื่อตัวแปรซ้ำกันได้ในฟังชันอื่น

    ยกเว้นฟังชันINTERRUPT

เพราะเมื่อเกิดการINTERRUPT

ก็จะกระโดดไปทำงานในฟังชันINTERRUPTก่อน

เมื่อเกิดการINTERRUPTหรือขัดจังหวะ

ฟังชันที่ใช้ชื่อซ้ำกันถ้ายังทำงานไม่เสร็จ

ก็จะยังไม่คืนพื้นที่ให้กับแรม

ดังนั้นค่าของตัวแปรที่ใช้ชื่อซ้ำกันนั้น

ก็จะไปทำงานในฟังชันINTERRUPT

ทำให้เกิดค่าที่ผิดพลาดได้

    ในทางกลับกันถ้าฟังชัน INTERRUPTทำงานเสร็จ

ก็จะกลับมาทำงานต่อจากบรรทัดที่ทำงานค้างไว้

ในฟังชันmain(ฟังชันหลัก)

ก็จะทำให้ค่าผิดเพื้ยนได้เช่นเดียวกัน

ข้อเสียคือ

1 ไม่สามารถใช้งานนอกฟังชันได้ เช่น

#include <REGX51.H>

void main(){

  unsigned char i,j;//0-255

  unsigned int k;//0-65535

  i=10,j=200;

 

  k=i*j;

}

/*LOCAL USE DATA=11BYTE,CODE=29BYTE*/

========================

การใช้งานINCLUDE ตัวแปร

#include <REGX51.H>

#include "MULVARIABLE.C"

void main(){

  i=10,j=200;

 

  k=i*j;

}

/*INCLUDE=GLOBAL USE DATA=13BYTE,

CODE=33BYTE*/

============================

คำอธิบายโปรแกรม(ไฟล์)

    #include <REGX51.H>

# คือ เครื่องหมายSHARP เป็นพรีโปรเซสเซอร์ไดเรกทีฟ

    ( PREPROCESSOR  DIRECTIVE )

    หมายความว่าเป็นคำสั่งประมวลผลก่อน

include =เอาไฟล์ภายนอกเข้ามาร่วมในการคอมไพล์(แปล)

    หมายความว่าเวลากดBUILDหรือREBUILD

    ก็จะเข้าไปทำการคอมไพล์(แปล)ในไฟล์ include ก่อน

    จากนั้นจึงกลับมาคอมไพล์ต่อจากบรรทัดที่คอมไพล์ไปแล้ว

    ให้เป็นไฟล์.HEX หรือเลขฐาน16

<REGX51.H> = ชื่อที่ทางคอมไพล์เลอร์กำหนด

    แทนตำแหน่งแอดเดรสของไมโครคอนโทรลเลอร์

    เพื่อให้ง่ายต่อการจดจำและใช้งาน

.H คือไฟล์นามสกุล H FILE ไม่ใช่ HEX FILE

    unsigned char i,j;

, เครื่องหมายคอมมา หมายความว่า “ยังมีอีก”

; เครื่องหมายเซมิโคลอน หมายความว่าจบคำสั่ง

i,j คือตัวแปรที่ตั้งชื่อเองอยู่ในช่วงชนิดข้อมูลunsigned char

    อยู่ในช่วง0-255=256ค่า

   unsigned int k;

k คือตัวแปรที่ตั้งชื่อเองอยู่ในช่วงชนิดข้อมูลunsigned int

   อยู่ในช่วง0-65535=65536ค่า

    void main( )

void =ไม่มี OUTPUT(RETURN TYPE)

main = FUNCTION NAME, main=ชื่อฟังค์ชันหลัก

( ) =วงเล็บเปล่า=ไม่มี INPUT(ARGUMENTS)

{….} =วงเล็บปีกกา เป็นLOOPหรือขอบเขตของการทำงาน

     i=10,j=200;

กำหนด i=10 และกำหนด j=200

และจบคำสั่งด้วย ; STATEMENT

    k=i*j;

* คือเครื่องหมายดอกจัน=เครื่องหมายคูณ

k=i*j; i*jเสร็จแล้วเอาผลลัพท์มาเก็บไว้ใน k

   จบบรรทัดนี้เข้าสู่โหมดประหยัดพลังงาน